ედიშერ ჭელიძე - “არ არის კარგი ღვთის მსჯავრთა ჩხრეკა”*

გაზეთ “მრევლის” ამა წლის (1999) მეორე ნომერში გამოქვეყნდა ორი წერილი მოუნათლავ ჩვილთა საკითხთან დაკავშირებით. სტატიათა ავტორები, არქიმანდრიტი რაფაელი და დეკანოზი ზურაბ ანთაძე, პირდაპირ თუ არაპირდაპირ, ეხმაურებიან ჩვენს სტატიას სათაურით “მოუნათლავ ჩვილთა შესახებ” (იხ. გაზ. “თბილისის სასულიერო აკადემია და სემინარია”, 1999, №2, №3).

გამოვხატავთ მადლიერებას ხსენებულ მოძღვართა მიმართ, რადგან მათ დაუფარავად გამოთქვეს ის, რასაც ფიქრობდნენ. ასე რომ, საშუალება მოგვეცა მსჯელობა ვაწარმოოთ უშუალოდ მათი წერილობითი პუბლიკაციების საფუძველზე, რაც დოკუმენტია.

უპირველესად, მამა რაფელის წერილთან დაკავშირებით:

პატივცემული მოძღვარი მიიჩნევს, რომ დავუშვით მეთოდოლოგიური შეცდომა. რას გულისხმობს ეს?

ედიშერ ჭელიძე - მდიდრისა და ლაზარეს იგავის განმარტება ეკლესიის მამათა მიერ

დიდ ყურადღებას იქცევს საკითხი იმის შესახებ, თუ როგორ განმარტავს ეკლესია მდიდრისა და ლაზარეს შესახებ თხრობას, კერძოდ კი - ლაზარეს საიქიო სამყოფელს, ანუ რა გაგება აქვს ეკლესიურ ტრადიციაში “აბრაამის წიაღს”, სადაც ლაზარე იმკვიდრებს ადგილს.

უპირველესად აღვნიშნავთ, რომ თხრობა მდიდრისა და ლაზარეს შესახებ არის “იგავი” (ἡ παραβολή).

წმ. ფოტი პატრიარქი იმოწმებს ევლოგი ალექსანდრიელს, რომელიც ამბობს: “იგავი” (ἡ παραβολή ) ამხელს უგულქვავეს მდიდარს, რომლის კარიბჭესთანაც ლაზარე ეგდო" (ბიბლიოთეკა, კოდ. 280; Patrologiae Cursus Completus, ed. J. Migne, Patrologiae Graecae Tomus 104, col. 349; პატრისტიკული ტექსტების აღნიშნული პუბლიკაცია ქვემოთ ყველგან მითითებულია შემოკლებით PG).

პროკოფი ღაზელი აღნიშნავს:

“ამას ცხადყოფს, აგრეთვე, იგავი (παραβολή, ლათ. parabola) იმ მდიდრის შესახებ, რომელმაც აბრაამის წიაღში იხილა ლაზარე” (“ესაიას განმარტება”, pg. 87 b, col. 2200 c).